به گزارش مجله خبری نگار،نازک شدن و ریزش موها در شقیقهها در زنان میتواند علل گوناگونی داشته باشد. این عارضه در زنان ممکن است به وجود التهاب در بدن مربوط باشد یا ناشی «ریزش موی با الگوی زنانه» (ناشی از نوسان هورمونهای یا کمبودهای ویتامینی) باشد.
زنانی که در دهه ۴۰ و ۵۰ زندگی هستند، دچار تغییرات هورمونی مانند اُفت هورمون جنسی استروژن به علت یائسگی میشوند و این تغییرات هورمونی میتواند به نازک شدن و ریزش موها در شقیقهها بینجامد. همچنین حساس شدن به هورمون دیهیدروتستوسترون که با ریزش مو ارتباط دارد، نیز ممکن است در این مورد دخیل باشد. این نوع ریزش مو را «تلوژن افلوویوم» (telogen efflovium) مینامند که ناشی از اختلال در چرخه رشد مو و وارد شدن شمار زیادی از موها به مرحله استراحت (تلوژن) است که در نهایت به ریختن آنها میانجامد.
گاهی علت زمینهساز ریزش موی کششی (tractional alopecia) که درنتیجه کشیده شدن غیرعادی مو رخ میدهد مثلاً هنگامی استفاده از مدل موهایی خاص مانند بستن محکم موها به شکل دماسبی.
زنانی که دچار نازک شدن موها در شقیقهها میشوند، ممکن است متوجه لکههای پراکنده بیمو در یک یا هر دو طرف سر، در شقیقهها درست فاصله بین گوش و بالای پیشانی شوند که به آن خط موی V شکل هم میگویند.
۱- مدل موی مناسب انتخاب کنید: مدل موهای که در آنها موها بسیار سفت بسته میشوند یا کلاههایی که روی موها فشار میآورند، ممکن است منجر به نازک شدن موهای شقیقه شوند.
همچنین باید از روال مراقبت مویی استفاده کنید که آسیبهای مو به حداقل برسد. موها را به آرامی بشویید و حالت دهید و از درمان یا حالت دادن به مو با گرما فاصله بگیرید و هرگز موهای خیس را برس نزنید. علاوه بر این، از مدل موی تنگ ازجمله دماسبی یا مدلهای دیگری که نیاز به اعمال کشش بیشتر روی فولیکولهای مو دارند، خودداری کنید.
۲- رژیم غذایی سالم به رشد موها کمک میکند: رژیم غذایی نقش بسیار مهمی در سلامت موهای ما ایفا میکند و یک رژیم غذایی سرشار از چربیهای سالم و آنتیاکسیدانها کلید حفظ سلامت فولیکولهای مو است.
مو از واحدهای ساختمانی متشکل از پروتئین و اسیدهای آمینه تشکیل شده است، بنابراین یک رژیم غذایی مملو از پروتئین، مواد معدنی، ویتامینها و ... برای تحریک رشد مو ضروری است.
همچنین انجام آزمایش خون برای بررسی اینکه آیا کمبود ویتامین دارید میتواند سودمند باشد. ممکن است شما نیاز به مصرف مکمل آهن، نیاسین، روی و بیوتین برای مبارزه با ریزش مو داشته باشید.
خبر خوب این است که این نوع نازک شدن و ریزش مو را میتوان با درمان متوقف کرد و این از نازک شدن و از دست دادن مو ممکن است برگشتپذیر باشد و هنگامی که این ریزش مو بازگشتناپذیر باشد، رویکردهای آرایشی جدید میتواند به ترمیم آن کمک کند.
اولین قدم مشورت با متخصص پوست و مو است. مشاوره شما با سؤالات معمولی مانند اینکه آیا سابقه خانوادگی ریزش مو دارید یا خیر، بیماریهای عمومی که تابهحال آن دچار آن شدهاید یا داروهایی که در حال حاضر مصرف میکنید، شروع میشود.
درمانهای زیر نیز میتوانند به برطرف شدن مشکل نازک شدن و ریزش موها در شقیقهها در زنان کمک کنند:
۱- درمان موضعی با ماینوکسیدیل: تأثیربخشی استفاده موضعی از محلول ماینوکسیدیل از نظر بالینی برای رشد مجدد مو ثابت شده است. محلول موضعی ماینوکسیدیل که بدون نسخه قابلتهیه است، فولیکولهای غیرفعال مو را بازیابی میکند و یک درمان شناختهشده ریزش مو است. استفاده از فوم یا محلول روی پوست سر با کوتاه کردن مرحله استراحت مو (مرحله تلوژن) و تحریک مرحله رشد مو (مرحله آناژن) تأثیر خود را ایجاد میکند.
۲- تزریق پلاسمای غنی از پلاکت: گزینه بالقوه دیگری که برای درمان ریزش مو استفاده میشود، تزریق «پلاسمای غنی از پلاکت» (PRP) به پوست سر است. برای این درمان، پزشک خون شما را میگیرد، آن را به اجزای جداگانهاش تقسیم میکند، مایع خون (پلاسما) را با غلظت بالایی از پلاکتها (قطعات سلولی در خون که ازجمله به لخته شدن کمک میکنند) دوباره ترکیب میکند و این مخلوط را با تزریق وارد پوست سر میکند.
هنوز دقیقاً معلوم نیست که پلاسمای غنی از پلاکت دقیقاً چگونه عمل میکند، اما احتمال فاکتورهای رشد موجود در پلاکتها میتوانند فولیکولهای مو و سایر بافتهای پوست سر را نیز تحریک کنند.
۳- درمان با لیزر سطح پایین (Low Level Laser) یا LLL: این روش در برخی موارد برای رشد مجدد مو مفید است. درمان با LLL با تحریک تکثیر سلولهای بنیادی و افزایش گردش خون و درنتیجه افزایش فاز آناژن (رشد) چرخه مو عمل میکند.
اگر روشهای پزشکی نتوانند مشکل ریزش مو را در شما حل کنند، میتوانید گزینههای آرایشی را برای جبران موهای ازدسترفته در نظر بگیرید که سادهترین آنها استفاده از کلاهگیس است.
در انتهای دیگر طیف گزینهها برای جایگزینی مو از لحاظ پیچیدگی کاشت مو قرار دارد. کاشت مو یک روش جراحی است که در آن فولیکولهای فعال مو را از پشت سر به مناطقی که موها در آنها کمپشت شده است، منتقل میکنند. پس از این انتقال و پیوند فولیکولها، موها به طور طبیعی رشد میکند.
کاشت مو معمولاً به صورت یک روش جراحی سرپایی انجام میشود. این روش در بیماران مناسب، میتواند بسیار موفق باشد، اما برای همه کارساز نخواهد بود. یکی از اشکالات هزینه بالای آن است و و این روش همچنین به زمان بهبودی نیاز دارد. از طرف دیگر این روش ممکن است برای زنانی که دچار کمپشتی منتشر مو در کل پوست سر هستند، مناسب نباشد. این روش برای درمان نواحی کوچکتر و مشخصتر طاسی سر مناسبتر است.
منبع:همشهری